Singapur’da Doktora: COVID kısıtlamaları, Evde Kal Uyarısı ve Son Ders Dönemi
In this article, I will talk about my personal experience after Lockdown: Zoning, RAship, and Courses that need to be completed for PhD.
Merhabalar, dönem sonu yazılarımın birine daha hoşgeldiniz. Kendi kişisel deneyimlerinden bahsederek, Singapur’da daha özelde ise NUS Biyomedikal Mühendisliği’nde doktoraya dair size izlenimler sunacağım. Umarım, yardımcı oluyordur.
Alanlar ve Zamanlar
Ülke, biliyorsunuz ki Nisan-Haziran arası kendisini 2 aylığına dış dünyaya kapattı bu pandemi döneminde (Lockdown). Fazlar adı verilen kademeli bir süreçle ise yavaş yavaş ve güvenli bir şekilde açılmaya başladı.
İlk fazda (Phase-1), alanlara ayrıldık (Zone A, B.. gibi). Bizim labımız da entitümüzdeki (iHealthtech) diğer lablar gibi haftada bir, günübirlik veyahut sabahçı akşamcı olarak gruplara (Shifts) ayrıldı.
Alanımın içinde kalan her yere gidip gelme hakkına sahiptim (böylece virüs yayılımını yavaşlatmak düşüncesindeydiler). Öte yandan laba ise sadece kendi zamanım içinde olan sabah 7 ile öğlen 1 arasında gidip gelme hakkım vardı. Yani ne yapacaksam bu 6 saatlik zaman dilimi içinde bitmesi gerekiyordu. Aynı şey, 2–8 arası öğleden sonraki dilim için de geçerliydi. Takdir edersiniz ki ben de dahil pek çok arkadaşımızın projede ilerleme sürecini epey yavaşlattı durum. Yine de hiç yoktan iyi idi.
Öte yandan, en azından daha çok yer açıldığı için, yeme-içme noktasında bir tık daha çok rahatladık.
Faz-1'de küçük bir macera da yaşadım. Bir gün boğaz ağrısı ile uyandım.
Evde Kal Uyarısı (Stay-Home-Notice)
Normalde lockdown (kitlenme) süresince zaten her gün 2 defa sıcaklık ölçüp sisteme giriyorduk ancak bir de COVID belirtileri gösterip göstermediğimizi de “Yes/No” olarak yanıtlıyorduk. Boğaz ağrısı 2 gün devam edince, Yes dedim öyle olunca da doktora gitmeniz gerekiyor. 20SGD giriş ücretini ödeyerek sağlık merkesindeki pratisyen hekime başvurdum. ASTAR enstitüsünde her belirti şüphesi ile gelene direk test yapılıyordu, öyke bir şey olacak sandım. Ancak sonradan öğrendim ki en az 4 gün üst üste belirti göstermeden herhangi bir test yapmıyorlarmış. Ancak, şüpheli konumda olduğum için de dışarı da salınamazdım. Doktor da bana Stay Home Notice (SHN-5days) yazdı.
Bu belgeyi, yurt yönetimi (yurtta kaldığım için), kendi hocam ve enstitüm ile paylaştım. Hemen aynı gün içinde yurdumuzda (UTown), bunun için özel ayrılmış içinde tuvalet banyosu olan ve bizim kaldığımız odalara göre standartları bir otel odasını aratmayan zemin kattaki boş bir evli apartına (Married Apart) yerleştirildim, 5 günlük SHN bitene ve zararsız olduğum anlaşılana kadar.
Burada bana kahvaltı için bir paket ekmek ve buranın meşhur Kaya tost reçeli verildi. Öğle ve akşam yemekleri de düzenli olarak yurt yönetimi tarafından gönüllü yemek taşıyıcı arkadaşlar sayesinde bedava olarak karşılandı. Odaya girdiğimde küçük bir duş jeli, şampuan, iki diş fırçası ve diş macunu gibi küçük ama düşünceli malzemeler de konmuştu.
Odamın tek kötü yanı, güneşi asla görmeyen ve toprakla bütünleşik bir yer olmasıydı. Zaten ikinci gün, yerel devasa (giant centipede) bir kırkayacak odamda çıkageldi. Ve iki kişilik yatağın altında bir yerde kayboldu, asla çıkaramadım ve bulamadım.
Dolayısıyla büyük yatakta mışıl mışıl uyumak yerine, güneş görmeyen odamda, loş ışıkta, bir kanepede 4 gün boyunca, pijamamı çorabın içine sıkıştırıp Singapur gibi bir iklimde dört bir yanımı örterek (dolayısıyla klima çoğunlukla açıktı) ve kıvrılarak uyudum.
Fakat bu sayede, NUS yurtlarının tüm oda tiplerini (Tip A, B, Evli apartları) de deneyimlemiş oldum :D
İlk Göz Doktoru Tecrübesi
Tabi, lockdown ve sonrasındaki yarım gün laba gidip gitmeli süreçte, vaktimin çoğunu bilgisayar başında analizlerde veyahut literatür tararken ya da sürekli covidle ilgili gelişmeleri takip edip anime izlerken geçirdiğim için olsa gerek gözlerim kurumuş.
Dayanılmaz bir göz ağrısı (uyutmuyordu o derece) ile sağlık merkezine gittim (ilk buraya gitmeniz gerekiyor ki o sizi ilgili doktora yönlendirsin). Göz damlası pek işe yaramadığı için göz doktoruna da gittim, STT (vetenirlikte göz kuruluğunu ölçmek için kullanılan bir kağıt tekniği aslında) ile baktık ki göz yaşı 50 olması gereken 5e bile varamıyor ölçüm sisteminde, jel-göz damlası vs. derken bir ay içinde onu da sağ salim atlattık.
Asistanlık
Geçen yıldan devam eden bir lisans arkadaşla, bu yıl onun son sene projesi (Final Year Project-FYP) için çalışmaya başladık. Arkadaşımızın geçen yıldan tecrübesi olan projemiz maalesef lockdown süresince, Stanford’dan başka bir lab tarafından scoop yedi :). O projeyle devam etmemizin çok anlamı kalmadı. Bu sebeple benim en baştan hocamla tartığımız bir proje ile başladık. Onun için de yeni bir proje ve yeni bir heyecan oldu.
Dakiklik konusunda öğrenci arkadaşımızla bazı küçük problemler yaşadık, umarım bu dönem kendisini geliştirecek bu konuda. Bu noktada kibarca ifade etmenin sorunu çözmediğini farketttim. Kendi kişiliğimi bozmak gibi bir niyetim olmadığı için bundan sonrası karşıdakine kalıyor.
Maalesef ilk aşamada projenin o kısmına da veda etmek zorunda kaldık, istediğimiz verimi alamadığımız için. Şimdi başka bir yöntemle projeyi devam ettirmeye çalışıyorum. Gelecek dönem de FYP ile çalışmaya devam edeceğiz. Buna ek olarak bir de ders asistanlığı yapacağım. Kaldı ki 416 saatlik asistanlık zorunluluğunu tamamlamam için geriye 100-150 saat kaldı, onu bitirmek için bu asistanlıklar bana şart.
Dersler
Hatırlarsanız doktora için 24 kredilik ders ve birkaç zorunlu dersi bitirmem gerekiyordu. Tüm derslerimi, bu dönem almış olduğum 2 ders ile 1.5 sene içinde bitirmiş oldum. Aslında zorunlu 20 seminer katılım raporunu da bitirdim, ancak bölüm asistanımız bu konuda mailimi yanıtsız bıraktığı için resmi olarak bitirdim diyemiyorum.
ES5101 (Writing and Technical Communication Skills for Engineers)- Bu daha önce bahsettiğim zorunlu yazı ve iletişim dersi. Bir kritik yazıp onu sunuyorsunuz. Sonra da bir makale yazıyorsunuz.
CMD5103 (Advanced RNA Biology)- RNA’ya dair ne varsa, o alanda çalışan insanlardan yüzeysel olarak dinleyebileceğiniz bir ders. Bir makale sunup bir de proje proposalı ile dersi tamamladık.
(Uygun bir zamanda bu derslerde kısa kısa çıkarımlarımı da paylaşmak istiyorum).
Bu arada Faz-2'ye de geçtik ve 5 kişilik toplanmalara kadar izin verildi.
Savunma Sanatı
Doktora stresini atmak hem de yeni bir yetenek kazanabilmek amacıyla bu bölgeye özgü “Silat” savunma-dövüş sanatına başladım. Öteki dönem Seni seramonisini başarı ile geçebilirsem, ilk seviye “Pesilat” (bu sanatı icra edenlere verilen ad) olarak devam edeceğim.
Projeler
Gelgelelim PhD’nin en önemli kısmına: proje. Geçtiğimiz yıldan devam eden bir projem vardı. Bu dönem ise, yepyeni bir projeye daha başladım. Her dönem yüklediğimiz “Progress Report” (İlerleme Raporu)’nda ikidir farklı projelerimin ilerlemelerini paylaşıyorum ki onlar da ciddi ilerlemeler değil henüz maalesef. Tam bir gıdım ilerliyorum sonra çat yeni bir soru ve mücadele başlıyor. Bu da aslında bol bol literatür taraması fırsatı sunuyor :)
Kararlılıkla ve doğru yöntemleri doğru şekilde uygulayarak yavaş yavaş ilerlemek bu işin sırrı diye düşünüyorum.
Öte yandan en geç önümüzdeki dönem başında herkese açık bir “Project Proposal” (Proje Önerisi) sunmam gerekiyor (Sadece fikir olsa bile yetiyor olsa ki biz bunu veri ile desteklemek için biraz erteledik). Hemen sonrasında bir uzun ilerleme raporu paylaşacağım yeterlilik komitesi ile ki bu dönem sonunda (Mayıs başı), sözlü yeterlilik (QQE) için hak kazanayım. Bakalım bundan sonra ne gibi süprizleri sizlerle paylaşmaya devam edeceğim.
Singapur
Şimdi ise Faz-3'teyiz ve 8 kişiye kadar insanla beraber vakit geçirebiliyoruz. Pek çok gruplu etkinlik de belli kişi sayısı ile izin veriliyor.
Bu dönem McRitchie, Little India, Hint Yemekleri, Lower Reservuar Park, Botanic Gardens in Christmas, Bukit Timah, Sentosa’ya teleferik gibi yerleri gezme şansım oldu. Yine de eve gidemediğim için biraz buruk geçti.
